Historia Szlaku Edmunda Massalskiego

Historia powstania szlaku sięga aż 1926 roku.

Wówczas to Edmund Massalski wraz z Kazimierzem Kaznowskim wytyczyli pierwszy turystyczny szlak w krainie świętokrzyskiej.

Jego trasa wiodła z Kielc do Słupi. W kolejnych latał został przedłużony aż do Sandomierza.

Całą trasę oznaczono pierwotnie kolorem czerwonym. Jednak w latach 30-tych postanowiono zmienić kolor na żółty.

Wówczas skierowano go z Góry Truskolaskiej do Opatowa.

Od tej trasy odchodził na południe szlak czerwony – do Sandomierza.

Aż do 1939 roku nie było zachodniego odcinka – przez Pasmo Oblęgorskie i Wzgórza Tumlińskie.

Rok 1952 przyniósł zakończenie pierwszego etapu renowacji szlaków turystycznych.

Postanowiono wtedy wrócić do pierwotnego oznaczenia tras kolorem czerwonym.

Historia Szlaku Edmunda Massalskiego współcześnie

Z kolei rok 1957 zaowocował zmianami, które sprawiły, że układ szlaku stał się bardzo zbliżony do dzisiaj nam znanego.

Szlak czerwony wiódł z Kielc przez Domaszowice, Ciekoty, Wilków, Św. Krzyż, Kobylą Górę, Pasmo Jeleniowskie do Gołoszyc.

Natomiast nowy szlak (wytyczony kolorem zielonym) prowadził ze Świętej Katarzyny przez Grzbiet Kraiński, Pasmo Tumlińskie, Pasmo Oblęgorskie, Kuźniaki do Rudy Strawczyńskiej.

Nie zdecydowano się wówczas na wznowienie połączenia z przełęczy pod Szczytniakiem do Sandomierza.

Natomiast na początku lat 60-tych w wyniku kilku zmian „technicznych” powstał najdłuższy szlak czerwony.

Jego trasa prowadziła pomiędzy Kuźniakami a Gołoszycami.

W późniejszych latach dokonywano jeszcze pewnych korekt szlaków.

Głównie ze względu na zaostrzenie przepisów dot. ochrony przyrody i środowiska.

Ale także z powodu rozwijających się sieci dróg oraz kopalń.

W wyniku tych działań, zamknięto m.in. przejście przez Park Narodowy od kaplicy Św. Mikołaja do Przełęczy Huckiej.

Natomiast wprowadzono w zamian obejście przez Kakonin i Podłysicę.

W 1983 roku przypadła 75 rocznica istnienia oddziału świętokrzyskiego PTTK.

W tym właśnie roku szlakowi nadano imię Edmunda Massalskiego.

Z tej okazji zorganizowano wiele wydarzeń oraz imprez turystycznych.

Podjęto również kilka ważnych decyzji dotyczących dalszego rozwoju turystyki na ziemi świętokrzyskiej.

Jedną z nich była uchwała Zarządu Oddziału Świętokrzyskiego PTTK w Kielcach oraz Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Kielcach.

Dotyczyła nadania 4 pieszym szlakom imion zasłużonych krajoznawców i działaczy kieleckich PTK i PTTK:

• czerwony szlak: Kuźniaki – Gołoszyce (szlak imienia Edmunda Massalskiego),
• czerwony szlak Kielce – Chęciny (szlak imienia Sylwestra Kowalczewskiego),
• niebieski szlak Cedzyna – Wąchock (szlak imienia Edwarda Wołoszyna),
• niebieski szlak Chęciny – Łagów (szlak imienia Edmunda Padechowicza).

Według oficjalnych danych Główny Szlak Świętokrzyski (GSŚ) ma 93,2 km.

Jednak w niektórych źródłach można znaleźć informację, że jego faktyczna długość wynosi 105 km.