swietokrzyskie.org.pl - serwis dla turystów

Wysokość dziurawca sięga od 30 do nawet 100 centymetrów. Na kłączu wyrastają pędy - prosta wzniesiona łodyga w górnej części rozgałęziona, a w dolnej drewniejąca. Na łodydze liście wyrastają naprzeciwlegle. Mają eliptyczny kształt i długość około 3 cm. Na brzegach posiadają gruczoły, w których gromadzą się olejki eteryczne. Kwiat dziurawca jest szypułkowy, pięciopłatkowy i osiąga średnicę do 3 cm. Poza rzucającym się w oczy żółtym kolorem posiada też charakterystyczne liczne pręciki. Owocem jest wielonasienna torebka także pokryta licznymi gruczołami. Wewnątrz znajdują się czarne i kropkowane nasiona.

 

Dziurawiec kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia. Wytwarza duże ilości pyłków, które przyciągają owady. Bardzo często jest też określany mianem dziurawca pospolitego, ziela świętojańskiego, ziela św. Jana, ruty polnej oraz ziela krzyżowego.

 

Poza ładnym wyglądem i żywymi kolorami jest też doceniany w ziołolecznictwie. Głównie dzięki zawartości czerwonego barwnika (hypercyny), a także flawonoidów (rutyna), bakteriobójczych garbników, olejków eterycznych oraz witamin A i C. Do zbiorów używane są kwiatostany - zbiera się je i suszy po zakwitnięciu - zawsze przed 25 czerwca. Stąd właśnie określenia związane z nocą świętojańską. Roślina ma działanie zmniejszające objawy depresji, pomaga przy migrenie i bezsenności, a także ma działanie żółciopędne. Zastosowanie dziurawca musi być po pierwsze ostrożne, a po drugie najlepiej zasięgnąć porady lekarza. M.in. przy łączeniu stosowania dziurawca i tabletek antykoncepcyjnych może się obniżyć działanie tych ostatnich.

 

W wolnej sprzedaży preparaty z dziurawca są sprzedawane w formie ziół do parzenia, tabletek, a także nalewek z ziela dziurawca. Poza tym jest on składnikiem wielu ziołowych mieszanek.