Kumulatka obszarpana (grzyb niejadalny)
Wpisany przez Dorota Skwark
piątek, 18 października 2013 09:48
Kumulatka obszarpana (Chlorophyllum rhacodes) - dawniej kumulatka nosiła nazwę czubajka czerwieniejąca, choć łudząco przypomina właśnie kanię i ma większość jej cech, np. przesuwający się wzdłuż trzonu nieco frędzlowaty pierścień Obecna nazwa nie jest potwierdzona naukowo. Charakterystyczną cechą kumulatki jest momentalna zmiana barwy miąższu po uszkodzeniu z szarobrązowej na pomarańczową, która potem brązowieje (jak na zdjęciu).
Kapelusz kumulatki u młodych owocników jest kulisty, a wraz ze wzrostem zamienia się w parasolowaty. Wierzch kapelusza pokrywają wyraźnie odstające brunatne łuski. Pod kapeluszem są białe blaszki, z czasem zmieniające się na oliwkowozielone, czerwieniejące pod naciskiem. Trzon włóknisty, nie przyrośnięty, do 15 cm wysokości, u podstawy grubszy, w kształcie bulwy. U młodego grzyba wierzch trzonu jest biały, potem zmienia barwę na brązową, ale jest gładki.
Kumulatka należy do rodziny pieczarkowatych, występuje najczęściej gromadnie na brzegach lasów, w ogrodach, parkach, na wysypiskach. Jest grzybem jadalnym, którego można zbierać od lipca do października. Przy zbieraniu tych grzybów dobrze jest jednak zwrócić uwagę na miejsce, w którym rosną, ponieważ doskonale wchłaniają one zanieczyszczenia (np. ogrodowe mogą wchłaniać toksyny z nawozów, a zbierane przy jezdniach czy na wysypiskach inne szkodliwe substancje, które mogą wywołać dolegliwości żołądkowe), dlatego też wtedy bywają uznawane za niejadalne.
Opracowano na podstawie:
www.grzyby.rolnicy.com
www.grzyby-polskie.eu